Астаналық бір қазақ алыстан келген қонағын жанына ертіп, қаланы аралауға шығады. Аралап келеді, небір жаңа жерлерді көрсетіп келеді, ара-арасында:
- Астана - менің қалам! - деп қояды мақтанышпен. Сөйтіп келе жатқанда, кенет бір бұрыштан бес-алты бұзақы атып шығып, әлгілерді местей қып сабап, өздері тайып отырады. Сонда аузы-басы қан-қан жігіт жанындағы жолдасына қарап:
- Қала менікі, ал аудан біздікі емес, бөтен, - депті